MRes သင် တန်း သား များ ဘာ ကြောင့် လျော့ နည်း လာ သ နည်း ?

ဒီနှစ် မန်းမှာစာတမ်းသွားဖတ်တော့ MRes လို့ခေါ်တဲ့ မဟာသုတေသန သင်တန်းသားအရေအတွက် မနှစ်ကရဲ့ ထက်ဝက်လောက်သာရှိတာကို တွေ့ရပါတယ်။
မဟာသုတေသန လုပ်ဖို့ဆိုရင် မဟာတန်းမှာ အထူးအောင် (Credit) ရခဲ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်းသက်ကိုပြန်ကြည့်ကြရအောင်ပါ။
ဂုဏ်ထူးတန်းသမားက ဂုဏ်ထူးတန်းဘွဲ့အတွက် (၄) နှစ်၊ မဟာဘွဲ့က (၂) နှစ် စုစုပေါင်း (၆) နှစ်ကျောင်းသက်ရှိပြီးသူတွေပါ။
ရိုးရိုးဘွဲ့သမားဆိုရင် ရိုးရိုးဘွဲ့က (၃) နှစ်၊ မဟာအရည်အချင်းစစ်တန်းက (၁) နှစ်၊ မဟာတန်းက (၂) နှစ်။ သူတို့လည်း ကျောင်းသက် (၆) နှစ်ရှိပြီးသူတွေဖြစ်ပါတယ်။
အဲလိုကျောင်းသက်ရှိပြီးသူတွေအဖို့ မဟာသုတေသနအတွက် (၁) နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်ဟာ ဘာမှမပြောပလောက်တော့ပါဘူး။ အချိန်အတွက် မဟုတ်ရင် ဘာဖြစ်လို့ ဒီ(၁)နှစ်ထဲနဲ့ ဘွဲ့ ၁ ဘွဲ့ရမယ့်ကိစ္စကို ဆက်မလုပ်ကြတာပါလဲ။ မဟာတန်းကို ပြီးအောင်တက်ကြတဲ့သူတွေဟာ ကျွန်တော်တို့ဖက်ကို တော်တော်ပါလာပြီးသားသူတွေပါ။ ဆရာ ဆရာမလုပ်ပြီး ကျောင်းထဲပြန်ဝင်ဖို့ကြိုးစားမယ့်သူတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုလူတွေကို ကျွန်တော်တို့ တတ်နိုင်သလောက် ကိုယ့်ဖက်ပါအောင် ဆွဲခေါ်ကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။
တခုမေးစရာရှိမှာပါ။ မဟာမှာ အထူးအောင် မရကြလို့လား။ အဲဒါလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဒီတခေါက်မန်းမှာ မုံရွာက သင်္ချာပါမောက္ခ ဌာနမှူး ကိုမေးကြည့်တော့ သူတို့ အထူးအောင်ပေးထားတာ ၂၀ ကျော်တယ်တဲ့။ တယောက်မှ မလုပ်ကြတာပါတဲ့။ ကျွန်တော်တို့မကွေးမှာလည်း ၂၀ လောက်အထူးအောင်တာ ၈ ယောက်ပဲလုပ်ပါတယ်။ တကယ်က ၇ ယောက်ပါ။ တယောက်က မနှစ်ကတည်းကလုပ်ခွင့်ရတာ မလုပ်ဘဲ ဒီနှစ်မှ လုပ်လို့ပါ။
ဒီလိုလူတွေကို ဘာတွေက အတားအဆီးဖြစ်နေလို့ မဟာသုတေသန ဆက်မတက်ကြတာလဲဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ အဖြေရှာကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ စာလုပ်တယ်ဆိုတာ ကောင်းတဲ့ကိစ္စဖြစ်တာကြောင့် ကျွန်တော်တို့ သူတို့လုပ်နိုင်အောင် တွန်းအားပေးကြရမှာပါ။

ဒေါင်း

မေမြို့ရောက်တော့ ရုက္ခဗေဒဥယျာဉ်(ကန်တော်ကြီး) ဆီသွားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲက ဒေါင်း တွေကို သမီးကြီးရိုက်ထားတာပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ မောမောနဲ့ မြက်ခင်းပေါ်မှာ လဲလျောင်းရင်းကျန်ခဲ့ပါတယ်။ အသက်အရွယ်က စကားပြောလာပီလေ။ စိတ်သွားတိုင်း ရုပ်ကသိပ်မပါချင်တော့ဘူးဗျ။

စက္ကိန်းတဲ နဂါးပွက်တောင် ရှင်မင်းပူး

စိတ်ပြေလက်ပျောက် ဟိုနားဒီနားသွားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ မင်းဘူးက စက္ကိန်းတဲစေတီတော်မြတ်ကြီးဆီပါ။

စက္ကိန်းတဲစေတီတော်မြတ်ကြီးဟာ မကွေးဖက်က မြသလွန်စေတီတော်မြတ်ကြီးနဲ့ တည့်တည့်လို့ ဆိုကြပါတယ်။

အဲဒီကမှတဆင့် နဂါးပွက်တောင်ဆီသွားကြပါတယ်။

ပွက်နေတဲ့ ရွှံတွေကအေးအေးလေးပါ။ မပူပါဘူး။

နောက် ရှင်မင်းပူးစေတီတော်မြတ်ကြီးဆီ ခရီးဆက်ပါတယ်။

ဒေသခံများပြောပြတာကတော့ ရှင်မင်းပူးစေတီတော်မြတ်ကြီးကို တည်ခဲ့သူက မမင်းပူးလို့ဆိုပါတယ်။ ဘုရင်စလေငခွေးဖြစ်မယ့် မင်းလောင်း လှေထိုးသားဘဝနဲ့ အဲဒီဒေသရောက်တော့ မမင်းပူးက အကြော်သည်ပါတဲ့။ အကြော်စားရင်း ဗေဒင်ဟောတော့ စလေငခွေးကို ဘုရင်သေချာပေါက်ဖြစ်မယ်လို့ဟောပါသတဲ့။ ဘုရင်ဖြစ်ရင်သူ့ကို မမေ့ဖို့လည်းပြောတယ် ဆိုပါတယ်။ အတိုချုပ်ရရင် စလေငခွေး ဘုရင်ဖြစ်တယ်ပေါ့ဗျာ။ မမင်းပူးကို မေ့တယ်ပေါ့။ အဲဒါနဲ့ စိတ်နာပြီး စေတီတည်၊ လုပ်ကြံဖို့ ယန္တယားဆင်ပြီး ဘုရင်စလေငခွေးကို ဖိတ်သတဲ့။ ဘုရင်စလေငခွေးကလည်း ဖုန်းကံကြီးတဲ့အလျှောက် စေတီသွားတဲ့လမ်းမှာ ညောင်ကိုင်းက ခေါင်းပေါ်က အဲဒါဘာခေါ်ရမလဲ။ ဘုရင်ဆောင်းတဲ့ ခေါင်းပေါ်ကဟာကိုညိသတဲ့။ အဲလိုဖြစ်တာကို ပညာရှိတွေကိုမေးတော့ စေတီထဲကို အဝင်ပဲတွေ့ပြီး အထွက်မတွေ့ပါဘူးလို့ဟောပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဆိတ်ကိုစေတီတော်ထဲစမ်းလွှတ်ကြည့်တာ အပိုင်းပိုင်းပြတ်ပြီးသေတယ်တဲ့။ ဘုရင်က မမင်းပူးနဲ့ အမျိုးတော်တဲ့သူတွေအားလုံး သူကောင်းပြုမယ်ဆိုပြီး ခေါ်ပါတယ်။ အရင်းရော အဖျားရော အကုန်လာကြတယ်။ ကျင်းတူးခိုင်းပါတယ်။ ကျင်းနဲ့အပြည့် ရတနာပေးမယ်လို့ပြောပြီးတော့ပါ။ ကျင်းတူးပြီးကြချိန်မှာတော့ အားလုံးကျင်းထဲဆင်းခိုင်း ခေါင်းပဲဖော်ခိုင်းထားပြီး သံဂျစ်နဲ့ဆွဲပြီး သတ်ပစ်တယ်လို့ ပြောပြပါတယ်။ တချို့ပြောတာက မမင်းပူးကို မိဘုရားမြှောက်ဖြစ်တယ်။ စေတီထီးအတင်မှာ ဘုရင်မလာလို့ အညှိုးထားပြီးလုပ်ကြံဖို့လုပ်တာလို့ ဆိုကြပါတယ်။ ဘယ်ဟာမှန်လဲ ကျွန်တော်လည်းမသိပါ။ ကြားခဲ့ရတာတွေကို ပြန်ပြောပြခြင်းသာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီကနေမှ မကွေးကိုပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။