ရန္ကုန္ကိုေနျဖစ္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ နာနတ္ေတာလမ္းက ျပည္ရိပ္မြန္အိမ္ရာကို ေျပာင္းၿပီးေနျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီျပည္ရိပ္မြန္အိမ္ရာရဲ႕ နာနတ္ေတာလမ္းဟိုဖက္ျခမ္းမွာ ကစားကြင္းႀကီး႐ွိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကပါ။ ကစားကြင္းမွာ ေဘာလံုးကန္လို႔ရတယ္။ ဂိုးတုိင္ႏွစ္ဖက္လုပ္ထားပါတယ္။ ဒန္းစီးစရာ႐ွိတယ္။ ဆီးေဆာ႐ွိတယ္။ ကြင္းကေတာ္ေတာ္က်ယ္ေတာ့ ညေန ညေနဆို ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဲဒီကြင္းထဲမွာ ေဆာ့ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား ေဂါက္သီး႐ိုက္က်င့္ေနတဲ့ အန္ကယ္ႀကီးတစ္ေယာက္ေတာင္႐ွိပါတယ္။ သူမ်ားေတြ အႏၱရာယ္မျဖစ္ေအာင္ သူ႕ဟာသူ ေျဖးေျဖး႐ိုက္ေနတာပါ။
ခုႏွစ္ေတာ့ အတိအက်မမွတ္မိပါဘူး။ နာဂစ္မျဖစ္ခင္မွာ အဲဒီကြင္းႀကီးကို တစ္ျခမ္းျခမ္းၿပီးေတာ့ ဟုိဖက္ျခမ္းမွာ ေဂါက္သီး အေ၀း႐ိုက္ေလ့က်င့္တဲ့ဟာ ဖြင့္ပါတယ္။ တစ္၀က္ပဲက်န္တဲ့ကြင္းမွာပဲ ကေလးေတြ ဂိုးက်င္းကန္ၾက၊ စက္ဘီးစီးၾကနဲ႔ပါ။
နာဂစ္၀င္ပါတယ္။
နာဂစ္၀င္အၿပီး ရန္ကုန္မွာ သစ္ပင္ႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လဲပါတယ္။ လဲတဲ့သစ္ပင္ႀကီးေတြရဲ႕ ပင္စည္ေလာက္ကေန အျမစ္ထိျဖတ္ၿပီး အဲဒီ ေဘာလံုးကြင္းတစ္၀က္ထဲမွာ လာထားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ကေလးေတြ ကစားတဲ့ေနရာ ေပ်ာက္သြားတာပါ။ အဲဒီသစ္ျမစ္ေတြ ၀ယ္လို႔ရတယ္လို႔သိရပါတယ္။ အဲဒီကြင္းနဲ႕နာနတ္ေတာလမ္းေဘးမွာ တိုက္တန္းသစ္ေတြ႐ွိပါတယ္။
အခုတစ္ေခါက္ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေနရာကိုေရာင္းလိုက္ၿပီလို႔သိရပါတယ္။ ခုနကေျပာတဲ့ တုိက္တန္းေတြလည္း ဖယ္ေပးရမယ္ဆိုပါတယ္။
ကေလးေတြရဲ႕ ကစားကြင္းေနရာ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားတာ ကၽြန္ေတာ္ႏွေမ်ာလိုက္တာဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment